Nefes almayı bıraktım...
allj
Nefes almayı bıraktım...
Dudaklarýmý dayamýþým,
Sen sanmýþým sarýldýðým boþluklarý.
Sözlerim kaybolmuþ sabah ayazlarýnda,
Yataðým boþ serýlýrken yokluðuna!
Her gece yastýklarla avunmuþum,
Sarýldýklarým hep hayaller olmuþ.
Ve avunduklarým;
Avuntu olacak kadar bile anlamlý deðilmiþ,
Anlamamýþým...
Dokunmasýn diye kimseler sensizliðime;
Kapýlarýmý kitlemiþim,
Sesizleþmiþim!
Duymasýnlar adýný;
Seni bulmasýnlar diye hiç konuþmamýþým.
Bulaþýklarý birikmiþ mutfakta,
Her yerde çamaþýrlar;
Söz vermiþtin ya
Artýk sen yýkayacaktýn diye
Yýkamamýþým!
Buzdolabýnda en son geliþinden kalma yemekler,
Çoktan bozulmuþ;
Ama atmamýþým.
Ne varsa senden kalan,
Saklamýþým...
Ceplerimde biraz bozukluk,
Sana güller almýþým kalanýyla!
Nicedir yoksun,
Bende yaþamýyorum zaten!
Nefes almayý býraktým çoktan;
Vezgeçtim.
Herþey senin býraktýðýn gibi,
Senden sonrasýný saymadým,
Sensizliði hiç kaale almadým.
Sen gelene kadar durdurdum zamaný,
Dönse de inatla;
Umursamýyorum akrebi,yelkovaný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.