gece vardiyasýndayým ;
iþim aþk,
çýraklýðým isimsiz þiirlerim
alným ak ,
yalaným yok...
bildin bu 00.30 treni sesini duyduðun
sayý ayný deyiþmez, peþi peþine 10 vagon
ve içinde yolu gurbete düþen
bilmem kaç insan,
kaç buruk yürek,
þimdiden hasretini arýyan
mürekkebi arz ediyor kaleme
vay be, bu ne incelik
sayfalar bembeyaz
okunmayanlar kýpkýrmýzý gelincik
yetemiyorum ki bundan bir adým ötesine
düþlerimden fazlasýný istemiyorum kendime
ne mutlu bana ki ; saklaya bildiysem seni,
iþini bilmeyen yüreðimin her köþesine
mesai bitmek üzere;
sabah atýþtýrýyor siyah beyaz
tadýnda kalmalý arzular yokluðunda,
yokluðunda kavrulmalýyým seni her arzuladýðýmda
ben son istasyon yollarýn en uzaðýnda
sen son tren az sonra karýþacak alaca karanlýða
gelmeyen yolcuyu beklemez gurbet
vazgeçip sorulara cevap olmaktan
gece tarzýnda.....usulca......
kendi dünyana öylece ’GÝT ’........
isimsiz þiirlerim
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.