DENİZ ÇIRPINTISI!...
Yetiþ, damlalarýmýn damla taþý
Gün geçmiyor ki, pervasýz yaralarým
Uykumdan alýkoyuyor, ötelere geçemiyorum
Çünkü biliyorum, gözlerimden kan akacak yaþ yerine
Olamazdýk, olamazdým biliyorum
Benim bildiðimi nedendir yüreðim bilmez
Mihrabýmdýr semaya el açarken
Olgunluklar pekiþirmiþ acýya çoðalýrken
Öðrenmek istedim, oysa öðrenemedim
Yýllarca bu cahilliklere meydan, yaþadým
Gözlerim, artýk gönlümle birleþti
Ve seni kaybetmek, aç kalmak gibi usumda, bir yerlere yerleþti...
Mahinur bakýþlým, minnacýksýn
Ellerin, ellerin avuçlarýmda kayboluyor
Ah... o gözler, o gözler...
Çalkantýlý bir sabahýn, deniz çýrpýntýsý gibi...
Mustafa Gökçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.