SANMIŞIM

Gördüðüm beyazlýðý papatya sanmýþtým.
Ulaþýlmaz karlý daðlarda akzambak,
Geceye vuran aklýðý dolunay sanmýþtým.
Yürek serinliðinde oturup kalmýþtým.
Meðer ne kadar yanýlmýþým,
Ýlk güneþte eridi, yok oldu sanmýþtým,
Meðer siyahlara bulanmýþ,

Al gördüm gül sanmýþtým,
Dikenlerini güzellik saymýþtým.
Dost diye yüreðime sarmýþtým,
Bazý geceler düþlerime bile almýþtým.
Güz rüzgârýnda sararýp düþtü de,
Hazan yapraðý sanmýþtým,
Meðer yoldaþ bile olmamýþým.

Gece ay olduðunda o sanmýþtým.
Yüreðimi parlaklýðýna sunmuþtum.
Gözlerinde kendimi bulmuþtum.
Can diye dost baðýma almýþtým.
Geceyi karþýlayan tan vaktince anmýþtým
Tan vakit karanlýðýna karýþýp
Gün ortasýnda yok oldu sanmýþtým,
Meðer olmayan vahada serapmýþ

Yaralanmýþ yüreklere dalmýþým.
Gözlerinde dostluða aldanmýþým.
Endamýna bakýp gönlünde yanýlmýþým.
Umut beyazlýðýna kanmýþým.
Gelecek diye geceleri, günlere baðlamýþým.
Meðer yýldýz deðil gezenmiþ,
Deryalarda ayak izlerine bakmýþým
Meðer derya deðil, çorakmýþ.

Sarýlýp hayaline,
Papatyalar s desteledim ellerine,
Hülyalarýmý býraktým gönül penceresine.
Dostluðu yazýp sinesine,
Al simle yazmýþtým dostluk hanesine,
Aldanmýþým gurbet elin güzeline,
Meðer ayak uyduruyormuþ,
Hayal dünyanýn düzenine,


Sosyal Medyada Paylaşın: