Beni ilk gördüðün gün Kýrda açan bir tomurcuktum Dikenli renksiz ve de kokusuz Çekingen ve ürkek bakýþlarým vardý Ümit dolu gözlerine bakarken Gözlerim hep kucaðýma inerdi.... Bir bahçen vardý sevgi dolu Ben o bahçede büyüdüm Sevmeyi sevilmeyi Özlemeyi gözyaþýmý silmeyi Güçlü ve sabýrlý olmayý Baþarý denen o harika kelimeyi Senden öðrendim öðretmenim Ben yaþamayý öðrendim senden Bakýþlarýndan güç aldým Bilginle büyüdüm Sevginle umutlandým Evet Öðretmenim Þimdi buradaysam Bil ki bu senin eserin Þunu biliyorum ki öðretmenim; Sen benim için bulunmaz bir nimetsin Ben ise senin için sadece mihnetim....
Sosyal Medyada Paylaşın:
çalıkuşu007 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.