Yýllar geldi geçti gülmedi yüzü, Baðrýna bastýðý taþý ona sor!... Ondan baþkasýný görmedi gözü, Yanaðýndan inen yaþý ona sor!...
Gün deðil, ay deðil, yýllardan beri, Gideni bekledi dönmedi geri, Garibin bu hali sevda eseri, Hüzünlü sofrada aþý ona sor!...
Gözleri yollarda bekler yorulmaz, Derindir yarasý, asla sarýlmaz, Ýstemez yardýmý sual sorulmaz, Duvarlara vuran baþý ona sor!...
Herkes gülüyorken kendi hardadýr, Sevdasýna yaðan yoðun kardadýr, Her an baþý bungun, gönlü dardadýr, Baharý hiç bilmez kýþý ona sor!...
Ne kadar uðraþsan bilinmez özü, Vallahi kendine geçmiyor sözü, Hep boþluða bakar buðulu gözü, Turnayý ona sor kuþu ona sor!...
Bir ince aðrýdýr yakar içimi, Yaþarken unutmuþ rengi, biçimi, Kör olasý gurur yapmýþ seçimi! Feleðin ettiði tuþu ona sor!... ....Þükrü TÜRKMEN Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Türkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.