Her kim havaya girse. Kasýlma tavus gibi Kanadýna deðil de Ayaðýna bak bir de Hele biraz eðil de... Derdi rahmetli ninem. Ben bir þey anlamazdým. Ninemin sözlerinden Çünkü ne o yaþtaydým. Temsili anlayacak Mecazdan çýkýp yola Gerçeði kavrayacak Ne de tavus görmüþtüm Hayatta o güne dek Bilemezdim elbette Nasýldý kanatlarý Tavus denen o kuþun Niceydi ayaklarý Ta ki görene kadar Bu dünya güzelini O kümesin içinde Gülhane parkýndaki havuzun köþesinde Anlamýþtým o gün ben Ninemin maksadýný Mecazdý kanat ayak Örtmek için kasdýný Düþününce bir anda Perde kalktý gözümden Tavusla içselleþtim Bencileyin özümden Güzelin temsiliydi tavusun kanatlarý Ayýba numuneydi biçimsiz ayaklarý Ýþte böyle erenler Girmeyelim havaya Gurur, kibir, gösteriþ Sokar baþý belaya Kanadýna bakýp ta aldanýrsa nefsimiz Ayaðýmýza bakýp ders alalým hepimiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ugurböcegi-M Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.