parmaklarýmý doðradým sana yazamasýn diye gözlerimi daðladým seni göremesin diye burnumda koca bir bant boðazým kupkuru nefes alýrken olurda yanýmdan geçersen s kokunu duymayayým diye bir günümün hepsini yatakta geçirebilirim bir gün sadece ekmek ve su ile yaþayabilirim hatta ne kadar uzak olacaðýmý bilsen bir gün hiç durmadan yürüyebilirim ama seni düþünmekten kendimi nasýl alabilirim? her yerimden attým izini her þeyi çýkarttým seni hatýrlatan hayatýmdan galonlarca alkol beni kendimden alýp açsamda hastanede daðlý gözlerimi uykularýmýn baþ karakteri olmadan nasýl uyuyabilirim?
Sosyal Medyada Paylaşın:
fishcartoon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.