Býrakýp da gittiðin gün gözlerim,
Buðulandý hüzün doldu sayende,
Sustu dilim kifayetsiz sözlerim,
Þiirlerim mahzun kaldý sayende!
Gözlerinden gözlerime akmadýn,
Bir gün olsun hiç aklýmdan çýkmadýn,
Bir kez olsun aþk fitili yakmadýn,
Þiirlerim mahzun kaldý sayende!
Ne olursun yeter artýk gel bana,
Halimi gör bir kerecik gül bana,
Gülü bilmem sade sensin gül bana,
Þiirlerim mahzun kaldý sayende!
Tabip olup dertlerimi dinlesen,
Sen ben olup dertlerimle inlesen,
Gönlümdeki feryadýmý bir bilsen,
Þiirlerim mahzun kaldý sayende!
Bakýþlarýn ýlýk ýlýk içimde,
Biliyorum ben yanýnda hiçim de,
Azýðýmsýn ahirete göçümde,
Þiirlerim mahzun kaldý sayende!
Þu Ümit’e umut ol da güleyim,
Sen sultansýn ben kapýnda köleyim,
Yüz bin kere sen “öl” de ben öleyim,
Þiirlerim mahzun kaldý sayende!
Ankara – 02.11.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL Hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.