hezeyan bakışlım

her duada þiir gibi gözlerin
gitmeden seni birkez öpsem
sarýlsam saçlarýna akþamýn kýzýllýðýnda
ve aðlasam omuzlarýnda

gözlerinin maviliði kýzýla boyar beni
yanýp kül olurum gözlerinin harýnda
savur her zerremi senin açtýðýn iklimlerin rüzgarlarýna
yüreðim avuçlarýnda kalsýn
dudaklarýnýn esaretinde saklý beni

her rüyam senle baþlar senle son bulur
gurbet gurbeti sürgüne gönderir
uyanmasam yok olup gitsem hayalinle
bazan korkularým depreþir parçalar
akbaba misali yaralar beni

günün koyu mavilinde öpüþür dudaklarýmýz
açmasada mehtap, ikimizi biz eder samanyolu
dönülmez akþamýn ufkunda beklerim tüm serencam
aðlayýþlarda.

þakaklarýma karlarý yaðdýran sukut-u isyan bakýþlým
devrilmesin hiçbir gül bülbülünden
sen beni öldürürken, hezeyan bakýþlým


selçuk bozdað/2009





Sosyal Medyada Paylaşın: