Ruh Düşümü 2

Ruh düþer
Ve düþtüðü yerde son bulur bekleyiþler.
An gelir sebatta dikilir kalýr gözlerin.
Gölge boyu sýfýr olmuþ bir bakýþtan silkinir
Sek sek için çizilmiþ alçýlarda beyazlanýrsýn.
Beyazlarýnda demlenir simam.
Özleme kilitlenir zamaným.
Dengeden açýlan her bahis utanýr,kimsesiz kalýr.
Ve kimsesiz bir avlanýþla aðlar atar kelebeklere.
Sen bilinmeyen bir yerin gölgesinde
Belli ki sessiz ve öylece
Týpký yazýldýðý gibi dizlerin kucaðýnda
Beklemenin þeffalýðýna sýðýnýrsýn.
Sýyrýldýðým her merakýn ardýndan
Mumlar dizerim pencereme .
Aydýnlanmýþ bir terazinin tam da sað yanýnda
Söner bir kaçý sessizce.
Ruh düþer
Ve düþtüðü yerde sýfýrlanýr zaman.
Olmadýðýnýn anlatýldýðý destanlar kadar acýmasýz karanlýðýmda
Ýnatla beklerim seni.
Dizlerim kucaðýmda belki aðlarým biraz.
Lakin susmayan bir cýrcýr böceðinin þarkýsý kendime getirir beni.
Ruh düþer
Farklý yerlerde çýrpýnýr kelebeklerimiz
Düþüþlerimizde can buluruz yeniden.
Beklemektir emelim kaçýk bir aksan tutukluðuyla seni
Sen de hiç vazgeçme olur mu ey sevilen?
Sosyal Medyada Paylaşın: