Çok gerilerde bir yerde bir zamanlar Takibe alýnmýþ inciler dizilmiþti kalemime. Sahipsiz midyelerin incinmiþliðiyle gelip giden denizden kopup Aslýnýn merakýyla kýyýlara sokulmak için kaçmýþtý dalgalar. Sonra parlayýþlara meyletti arkada kalanlar. Hiç bitmeyecekmiþçesine süküt etti martýlar. Çirkindi sesleri belki. Lakin güzeldi þarkýlarý. Meraklarý eflatunca parladý mavide. Dalgalarýn yüreði kýyýdaydý. Denizin yüreði dalgalarda. Martýlar denize aþýktý. Deniz dalgalara. Dalgalar þarkýlarý severdi. Martýlarsa denizi. Ýmkansýzýn iz sürdüðü bir çýkmazda durdular bir gün. Anladýlar ki hep sürecek bu gelgitler. Kaçýþlar dolusu umut gözlerken ufukta Hepsi hüzünlenecek biraz. Ve kýyýdan ne zaman geçse bir þair Görünen bir hüznün gizinde sadece kaybolup Yazacak.... Yazacak....
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşen eroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.