ÖMRÜMÜ GÖZLERİNİN KARASINA ADADIM...

Ne çýðlýklar koptu avuçlarýmda benim,
Ne ümitler yuvarladým uçurum diplerine..

Bakýþlarýmda takýlý kaldý vedalar,
Her ayrýlýðý, vuslat diye kucakladým..

Herkeste pembe iken, sevdanýn rengi;
Ben düþlerimi karakalem boyadým..

Siyah-beyazdý hep, film karelerim,
Ben hiç yeni senkron oynayamadým.

Þubat soðuðu üþütmedi de ellerimi,
Temmuz ortasýnda, ayazlara kapýldým..

Mavzer oldu türkülerim dilimde,
Her hicranda isyan ettim, patladým..

Dudaklarýmda soldu kahkahalarým,
Gülüþleri çocuklarýn gözlerine sattým..

Bir sen kalmýþtýn ellerimde, karalým
Gülüþüne, ömrümü hiçe saydðým..

Þimdi yok ellerinin sýcaðý avuçlarýmda,
Gölgen düþmüyor geceme, yapayanlýzým..

Usulca silindin siyah-beyaz düþlerimden,
Sanýrým filmin sonuna yaklaþtým..

Hiç bir þey acýtmamýþtý yokluðun kadar,
Bütün gözyaþlarýmý, hasretine harcadým..

Yokluðunda daha bir soðuk þehir,
Sen diye, serin sabahlarý kucakladým..

Bir tek bakýþlarýn kazýlý kaldý usumda,
Ömrümü gözlerinin, karasýna adadým..


Nermin Bülbül,19.12.2008
@melek tozlarý@
Sosyal Medyada Paylaşın:

melektozları Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BAĞ BOZUMU HÜZÜNLER... ÖMRÜMÜ GÖZLERİNİN KARASINA ADADIM...