Ben Ve Sen
Ben; Ayak deðmemiþ çok sarp kayalýk
Sen; En yücesinde bir dað çiçeði
Topraða gerekir biraz mayalýk
Zoru ulaþmakta iþte gerçeði.
Ben; Kavim göçleri deyip giderim
Sen; Uçsuz bucaksýz çölümde vahâ
Padiþah olsam da alemi niderim
Ol gelip gidene Cennette Duhâ.
Ben; Al ve akýný güllerden almýþ
Sen; ise kokunu döktün deryaya
Ne var ki faniden geriye kalmýþ
Hayat kazýðýný çakma dünyaya.
Ben; Her dilde sevda olup anlatsam
Sen; Ýçten dinleyip aþký arasan
Savurup harmaný yürek hoplatsam
Ýnsanlýk suyunda hamur kararsan.
Ben; Vücut içinde her daim Pazar
Sense görücüye çýkmýþ ahu zar
Kalemin görevi durmadan yazar
Aþkýn tunelinde bitmez vah u zar.
Ben; Engin denizde rüzgârla esip
Sen; Kadere küsüp kumlara yatsan
Teklikten gayrýya ilgimi kesip
Adem deryasýna önce sen batsan.
02.11.2009
Ahmet Çelik
Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.