Kalemim kirlendi her bir satýrda
Yazarým,yazarým sözler utanmaz!
Gönülde her mýsra bir yer bulurda
Gezerim,gezerim gözler utanmaz!
Yerimden doðrulup ayaða kalksam
Bu yaþlý gözlerle aynaya baksam
Aynadan gönlüme çýð olup aksam
Sýzarým,sýzarým izler utanmaz!
Baktýkça kendime içim burkulur
Umutlar kaybolur,anýlar kurur
Gözyaþým gönlüme,akar kor olur
Yakarým,yakarým közler utanmaz!
Yanýnca bu yürek,coþar sel gibi
Her satýr yürekte,koþar yel gibi
Dört mevsim saçýma,yaðar kar gibi
Akarým,akarým yazlar utanmaz!
Yüreðim coþtukça,kalem koþuyor
Koþtukça kalemim,beni aþýyor
Her mýsrayla belki,binler yaþýyor
Bakarým,bakarým yüzler utanmaz..!
M. Levent ÖZGEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.