Ceren Bu

(C) eylansý gözlerde hülyâlý yaz mehtabý
Y(E) diveren gülü türkü söyler dudakta
Yü(R) eðinde hangi sevda var kimse bilmez
Gec(E) leri inmez, sallanýr hep hamakta,
Cere(N) bu, deli kýz, yalandan aðlamakta.

(C) eviz kadar aklý esrarlý gelgitlerde
R(E) nkli yalanlarla, sakýzdan vaz geçmiyor
Yü(R) üyüþü týlsým çözer, patlar sessizlik
Ell(E) riyle git der, gözleriyle gel diyor;
Cere(N) bu, deli kýz, her hâlini hayra yor.

(C) aný kýymetliymiþ, eli iþe hiç deðmez
N(E) hirler boyu aþk, ýþýltýlý göz kýrpýþ
Bý(R) aksan caddeye soluðu kesen sancý
Çek(E) r mýknatýsca herkesi bakýþ bakýþ
Cere(N) bu, deli kýz, dýþý bahar, içi kýþ.

(C) ýlýz korkulardan orman yapar kendine
V(E) pamuk prenses olur, þaþýrýrsýnýz.
Hu(R) iler soyundan geldiði belli amma
Ceh(E) nnem ateþi dilinde sanýrsýnýz;
Cere(N) bu, deli kýz, boþa aldanýrsýnýz.

Mustafa Ceylan



-------------------------------------------------
GÜLCE-Akrostik
Sosyal Medyada Paylaşın: