Son Humma

Bitmez kýþ gelmez yaz,
Yolum uzundur mor karanlýk.
Kanatýr yüreði keskin tarafýndan,
Bu hasret bu ayrýlýk.

Istýrabýn son noktasýnda yaralý sevdam;
Duyar yerin kulaðý sarsýlýr sýrtýndan.
Eðilir gökler yere diz çöker;
Bîhaberdir yar bu amansýz vurgundan.

Elem dökülür koparýlan güllerimden.
Haram bakýþlar yazýlýr kaderime.
Çekilir inzivaya kapanýr gözlerim;
Zincirler vurulur onulmaz gönlüme.

Atar benliðime kördüðüm,
Deðil görmek hayali bile yakar;
Meçhul diyar, kömür karasý gözler
Zindan olup esir düþtüðüm.

Uçsuz bucaksýz alev ömrümü sarar,
Uzar þekilden þekile ruhuma;
Daðlar yüreðimi kýzýl kýyamet saçlar,
Cehennem öncesi ki bu son humma.

Sadettin Uysal



Sosyal Medyada Paylaşın: