kahrolasý çaresizliðim sustu ellerimde prangalarým aðýr gelir yüreðime kaldýramam gururdan susar dillerim kendime kendimi çarpýp ne kadar kahýr ne kadar aþk ne kadar veda varsa çalarým yere kader mi derler adýna bilmem ama beni alnýma yazýlan yaktý vurup daðlarýn baþýna un ufak ettim ellerimden volkanlar akýtý
boynunu bükük yalnýzlýðým sustu o eski istasyonda hoþçakal bile demeden gidiþime saatler sustu ya hani? ne ben aðladým giderken ne sen bir kere dönüp baktýn
O öksüz kýz bakakaldý ardýmdan düþler sustu yabancý yüreklerde kaç gece üþüdüm biliyormusun kaç gece gözlerim sustu hasretin yollarýnda ay aðlarken kumsalda yýldýzlar utandý
akýlýmýn nöbetinde þaþýrdý buz gibi vedalar..... saatler paslandý yaðmurlar bulutta yandý sebepsiz gidiþime O öksüz kýz nasýl dayandý?..
AYHAN ÇOKSU
6/11/2009
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayhancoksu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.