KORKU-1
I.
Rengi kaçmýþ düþlerim boyuyor gecelerimi
Uyku uyanýklýk arasý bir an ve sonrasý kan
Dökülüyor dudaklarýmdan
Dokunuyorum ve yýrtýlýyor parmak uçlarýmda zaman
Bakýrsý bir koku solgun bir dua birazda nedamet
Her yakarýþýmda yakýyor beni beklentilerimin cazibesi
Heyhat yokluklarda kalmýþ yüreðim duyulmuyor sesi
Ey karanlýklara hükmeden korku çýk gizlendiðin yerden
Ýçinde kaldýðým ürpertiler titretiyorken bedenimi
Uðursuz bir þarký çýnlýyor kulaklarýmda geceyle beraber
Ve sen gözü yaþlý sevdalarýn katili kalk uyuduðun yerden
Kalk git yüreðimden
Yalnýzlýk senden miras kaldý bana ölümünden sonra
Hislerimin
Artýk dilim lal kelimeler çýkmaz oldu
Bedenim atýldý yol kenarýna
Düþüncelerim kara bir girdapta boðuldu
Git!
Git ki kuytuya çekilen sevdalarým gelsin yerine
Ayaða kalksýn umutlarým bitsin sorgularým
Gölgeler çekilsin penceremden
II.
Sol yanýma acý sað yanýma ürpertiler çökmüþ
Arzularým huzursuz
Sessiz ve renksiz bir dünyadayým sanki
Algýlarým kapalý görüþüm bulanýk
Þuursuzca bakýnýyorum dört bir yana umutsuz
Ölü topraðý serpilmiþ üzerime kýmýldayamýyorum
Tutunduðum her yerde kalýyor bir parçam
Daðýlýyorum feryat figan
Duyduðum son çýðlýktýr bu, yitiyorum kendimden
Bitir artýk bu iþkenceyi ey gönlüm korku çekilsin gecemden
Heyhat…
Biliyorum sonu yok ne gecenin ne korkularýmýn
Aymaz bir gün doðuyor seher’imden
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.