ÖLMEDİK

Her gün baþka acý bir baþka yara
Aðlaya aðlaya yaþým kalmadý
Bilmem hatamýz ne bahtým mý kara
Halimden anlayan bilen olmadý

Ne yana çevirsem baþým kanýyor
Her söze her iþe içim yanýyor
Beni gören dostlar deli sanýyor
Acýmý derdimi kimse bilmedi

Çýra gibi yandým tutuþtum zahir
Ne olur halimiz bilinmez ahir
Eðliyor görenler binlerce kahýr
Yüreðim kanadý dostlar silmedi

Baþýma dayadým binlerde derdi
Önüme yarenler engeller gerdi
Ben yardým istedim oysa taþ verdi
Ömrümce bu yüzüm benim gülmedi

Tükendim, gönlümde tükendi sabrým
Beklesen kazýlýr bilirim kabrim
Yardým eyleyecek bilirim Rabbim
Bu millet bilin ki daha ölmedi.

Mustafa Göktekin

Sosyal Medyada Paylaşın: