Hep Ters Hiç Düz...

"karanlýk bir kuyuda düþtükçe düþüyorum
birbirinden habersiz suretler taþýyorum..."




Sökük bir kazaktýr aþk bu mevsim bu þehirde
Yazgýsýna inat hep ters hiç düzdür
Hiç fark etmez kaçýncý dönüþündedir dünya
Yokluksa var olmaya devam eden mevsim hep güzdür
...


Bize dair yakýþtýrmalarda zýt kutupludur akreple yelkovan
Avuç içlerimizde kesiþen yollar yoktur
Ýçimizde doðar yine oraya dökülür kandan bir nehir
Gel gör ki ters orantý yataðýdýr bu þehir
...


Renksizdir kimlikler cinsiyeti yoktur acýnýn
Yalnýzlýklarýndan sebep geçiþsizdir bütün fiiller
Yüksüz bir kelimenin ötesine geçememiþtir sevmek
Çok sevmek þiirlerde
Þiirlerde çok sevilmek…
...


Kalpler dakikada bir kere atar burda...
Bakýþlar donuktur, soðuk iliklerindedir herkesin
Þairler yalancýdýr sözünün vatanýdýr burasý
Doðruyu yazasý yoktur hiçbir kalemin
Ölçeksizdir haritalar, enlemi boylamý yoktur esaretin
Payý paydasýndan her zaman küçüktür
Tam sayýya ulaþasý yoktur hiç bir kesrin...
...


Yazýldýktan sonra unutulur bütün þiirler
Bu yüzden bu þehirde deðersizdir þairler
Ýsmiyle müsemmadýr bu þiir de
Akýlda kalan hep son sözdür
Kaderi odur ki þiirin:
Hep ters hiç düzdür…


dilek




Sosyal Medyada Paylaşın: