Ýþitilmeyen feryattýr sessizik Çok koyar delikanlý adama kimsesizlik Çýðlýk çýðlýða seviyorsun sende beni Ama sessiz sessiz gidiyorsun Mahvediyorsun beni.
Bu sevdanýn da küllenip Tenha bir sokak arasýndan geçen Meçhul bir çöpçünün ellerinde Kaybolup gitmesini istemiyorum.
Ben ki ; Küllerimden doðup gelmiþim zaten sana Senin alev alev yanman gerek Ayakta durmaya bile gücüm yokken Aþkýmýzý nasýl da dimdik Sapasaðlam ayakta tutmaya çalýþtýðýmý Seninde artýk görmen gerek ...
’Selamun aleyküm’ diyerek girdiðim hayatýndan ’Merhumu nasýl bilirdiniz?’ diye arkamdan konuþurlarken çýkarým ancak! Yanýnda olmasam bile Aþkým, en baþucunda Yüreðim, yüreðinin kýyýlarýnda Dolaþýyor olacak ...
sen yeter ki ’burdayým’ de ..(hiç bir yere gitmiyorum de)!!! Sosyal Medyada Paylaşın:
börteçine_1048 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.