Meyhanede her gece Yalnýz baþýma, Bir hüzün içinde, Kadeh kaldýrýrken yitirdiðim yýllarýma Kadehler arkadaþ, Geceler sýrdaþ oluyor bana.
Bazen bir kadeh rakýyla, Bazen de hüzzam bir þarkýnýn bende kalan hatýrasýyla Dalýp giderken maziye Kadehler arkadaþ, Geceler sýrdaþ oluyor bana.
Zaman sanki bir derya Meyhane bir tekne Bense bir garip yolcu Yol alýyoruz birlikte her gece Bu meçhule uzayýp giden varlýk içinde Kadehler arkadaþ Geceler sýrdaþ oluyor bana.
Ömür,zembereði bozulmuþ bir saat gibi durmadan ilerlerken Bilmediðim bir limanda Belki elimde ki son yudumladýðým kadehimi býrakýp da Bu cefakâr dostlara veda edeceðim son gece Ne zaman acaba...? 09.02.1989 Erman Ulusoy Kýrklareli Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.