Unutmuş

Bu can sana hasrettir her an sesini bekler.
Kutsal emanet gibi içinde seni saklar.
Sevdiðini söylemez adým demez dudaklar,
Sen sevdamýn bülbülü yediðin aðý dutmuþ,
Kalbini bilmem ama sözün beni unutmuþ.

Uzanýrdým dizine okþar idin saçlarým.
Ne bir kahýr etmiþtim ne de bildim suçlarým.
Baht karasý her lahza matemdedir içlerim.
Bîçare müzdaribim âhýn beni mi tutmuþ?
Kalbini bilmem ama dizin beni unutmuþ.

Özünde bu sevdanýn böyle ayrýlýk varmýþ.
Sesini bir duymaya gönlüm bin can adamýþ.
Vuslat Kaf daðýnda hep masallara kalmýþ.
Zamanýn deðirmeni tüm anýlarý yutmuþ,
Kalbini bilmem ama sesin beni unutmuþ.

Bu sevda dehlizinde karýþtýn hep suyuma.
Sana açýk bu kollar sarmak ister koynuma.
Mukaddes sevgi idin hükmeyledin boynuma.
Senin sevdan içimde taptýðým taþtan putmuþ,
Kalbini bilmem ama özün beni unutmuþ.

Sen gönlümün baþ tacý sen mukaddes bir ilâç.
Sensizlik ölüm gibi bu yürek sana muhtaç.
Çorak toprak gibiyim her bir duygum sana aç.
Senden gelen bir fiske can acýtan bir þutmuþ,
Kalbini bilmem ama yüzün beni unutmuþ.

Müebbete mahkûmdur sinem siper olmakta.
Bahta cemre düþmedi bu sürgünden yýlmakta.
Gönlüm firari lâkin figan arþý bulmakta.
Bakýþýn mest ederdi her aný bana mutmuþ,
Kalbini bilmem ama gözün beni unutmuþ.

2 Kasým 2009 Antakya

Mahmut Çetin Zorba






Sosyal Medyada Paylaşın: