ÖLÜM VAR.

Bir varsýn bir yoksun, hani mallarýn.
Münkerle Nekire, sen sorgudasýn.
Arkandan dökerler, birkaç göz yaþý.
Býraktýðýn malýn, baþlar savaþý.

Bu dünya geçici, bilki ölüm var.
Yaratan ölümsüz, ölümlü kullar.
Hayat baki olsa, kullar azarlar.
Mal mülk hýrsý ise, kulun uðraþý.

Tabi ki dünyada, mal mülk de gerek.
Allah sevgisiyle, atmalý yürek.
Kimi ihya etti, malla öðünmek.
Dargýnlýk kötüdür, ara barýþý.

Bunlarý biliriz, bilmeli insan.
Hýrsa kapýlanlar, oluyor bazan.
Nefsine uyarsan, oldun toz duman.
Þeytanla insanýn, sürer savaþý.

Hani malýn mülkün, deyen Yunus’tur.
Halbuki bu dünya, iniþ yokuþtur.
Makam mevki para, hepside boþtur.
Ýki dünya için, versen uðraþý.

Yalakalar mezarýna, uðramaz.
Hesap Hakktan, baþka kimse soramaz.
Gelse seni servetinde kurtarmaz.
Sürer gider, mirasýnýn dalaþý.

Hak hakikat yolu, ancak ibadet.
Her insan ölünce, ona kýyamet.
Rabbinin yolunda, olursa servet.
Nurlu olur öyle, insanýn naþý.

Nice can dostlarý, gidiyor bir bir.
Haramkarlar ile, doludur devir.
Ýnsan oðlu biraz, aklýný devþir.
Biriktir kuruyu, ayýr sen yaþý.

Git bak kabristana, sýra sýradýr.
Bu gün onlar yatar, yarýn sanadýr.
Allah bir, ölüm var, ölüm canadýr.
Baþýna dikerler, bir mezar taþý.

HÝLMÝ CAN. (2495)
4.KASIM.2009.

Sosyal Medyada Paylaşın: