BÜLBÜLLER ÖTÜNCE.

Ummaným karardý, karardý sular.
Derbeder halime, bir çare ey yar.
Sis bastý tepeler, gamlandý daðlar.
Bülbüller gülleri, özleyip aðlar.

Urfa çöllerinde, yanýyor caným.
Gurbette bir kuþum, kýrýk kanadým.
Yaratan Allahtýr, ondan fermaným.
Bülbüller ötünce, dertlenir daðlar.

Turnalar geçerken, yolla selamý.
Mektuplarýn yazsýn, hasret kelamý.
Gurbetin bitince, yerde devamý.
Bülbüller susmadan, varýr turnalar.

Ne kadar da uzak, sýla yarabbim.
Geçim derdi için, geldim sabrettim.
Arkamda býraktým, küçük bir yetim.
Bülbüller aðladý, hüzünlü yollar.

Uzatma ey dostum, iþte böylesin.
Anlattýn derdini, sýla dinlesin.
Sen burda, yar hasret, yarin neylesin.
Bülbüller susarsa, þu Fýrat çaðlar.

Türkmendaðlý þair, yazar gönülden.
Gelecek elbette, dönmez sözünden.
Ayrýlmam sevgilim, senin dizinden.
Bülbüller ötünce, aðlar aþýklar.

HÝLMÝ CAN.
ÞANLI URFA. 1987.

(2448)

Sosyal Medyada Paylaşın: