Ey istanbul, ey koca þehir Dinle beni, dinle hikayemi...
Uysal, ürkek bir çocuktum sana geldiðimde önceleri korktum senden, kalabalýklarýn ürküttü beni caddeler hep acý hikayeler fýsýldadý kulaðýma ben kaçtým... ama kurtulamadým karanlýðýna tutsak kaldým...
Sonra ýþýklarý farkettim, sýra sýra, ýþýl ýþýl ve sonra seni... bir tanem, sevdiðim... oradaydýn iþte, ýþýklarýn altýnda, sahilde bir baþýna... koþmak istedim sana, kimsin, neysin öðrenmeliydim ama öyle hülyalýydýki gözlerin, prangalar vurdu ayaklarýma, gelemedim... sonra mesken tuttum hep ayný yeri günlerce uzaktan izleyip durdum seni... kýz kulesi hikayesini anlatýyordu, sen dinliyordun... sahilde sevgililer dolaþýyordu, sen onlara bakýp gülümsüyordun... anlýyordum... sende birini bekliyordun ben olabilirim sandým o kiþi, gelmek istedim sana, ben olmak istedim senin kolunda, ama istanbul girdi araya, engel olamadým... ben karanlýklarda yaþýyordum, sen ýþýklarýn altýnda çok geç kaldým, yetiþemedim aydýnlýðýna... benden çok önce ulaþtýlar sana, yine karanlýklarda yaþamak kaldý bana...
Ben hep karanlýklarda yaþadým bu þehri en izbe, en ýssýz yerlerde büyüttüm sevgimi ýþýklara hep uzaktan baktým, sahil boyu dolaþan sevgililere, ikimizmiþiz gibi baktým... hayaller kurdum uzaktan uzaða, seni kalbime sakladým, sana hissettirmeden... yaþatýyordum ikimizi hayallerimde yaþýyordum iþte, öylesine...
Hayali bir sevdaydý iþte benimkisi, ama þimdi... vurgun yedi düþlerim kalbim daraðacýnda kaldý sayende hayallerimi vurdu bu þehir umutlarým kanlar içinde yatýyor yerde... son bir nefes diliyorum artýk, son kez bakmak için, son kez görmek için...
Bak, kýz kulesi hikayesini kaybetmiþ, sahilde sevgililer aðlýyor, ama ýþýklar hala yanýyor... bakiþte, bu þehir senle dolu, bu þehir sen kokuyor tüm sokaklarýnda ayak izin, bütün aðaçlarda ismin, rüzgarlarda sesin, ve her baktýðým yerde gözlerin duruyor... bak iþte, beni bunlar bitirdi, ama yinede sevdan esaretimdi...
Þimdi gidiyorum... sahi, bu cani þehir, yine akþamlarý ýþýl ýþýl yanarmý böyle? sahil kenarlarý sevgililerle dolu olurmu yine? hikayesini bulurmu kýz kulesi? anlatýpta yine coþtururmu yürekleri?
Bu þehirden gidiyorum, bir daha dönmem geri bu þehir bana ölümdür, kalamam artýk... bu þehir ölüm gibi, bu þehir sen gibi, duramam artýk...
Boþuna arama ey istanbul! artýk bu sevdanýn faili meçhul...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gece_yağan_yağmur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.