NEYLEYİM..
Elim kolum baðlanmýþ fayda yok cesaretten,
Sevdanýn böylesine þaþtý gönlüm neyleyim?
Düþtüm hasret eline gel kurtar esaretten,
Yandý aþkýn nârýna piþti gönlüm neyleyim?
Bekler miydim bir ýþýk görebilsem gelirdim,
Akýlla izahý yok besbelli ki delirdim,
Heyecanla dirildi oysa yorgun bilirdim,
Daðlarý tepeleri aþtý gönlüm neyleyim?
Yüreðim ölene dek kederle doysa bile,
Yâr hasreti ruhumu topraða koysa bile,
Deðil yüzünü görmek adýný duysa bile,
Yataðýna sýðmýyor taþtý gönlüm neyleyim?
Zincirlere sanmayýn umuda baðlayarak
Razý olup hicrana baðrýný daðlayarak,
Eti bile týrnaktan koparýr aðlayarak,
Bin can ile canana koþtu gönlüm neyleyim?
Çýkmazýnda kalýp da tek düþün kurgusunun,
Yusuf’a adanýlmýþ deli kör duygusunun,
Züleyha’nýn düþtüðü muhabbet kuyusunun,
Görünmeyen dibine düþtü gönlüm neyleyim?
ZÜBEYDE VARLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.