Bi' Gün
Boþa maðrurlanma, “güzelim” deyi,
Gönül kalelerin, yýkýlýr bi’gün…
Bi’sende mi gördük, nazý, iþveyi?
Çekilmedik kahrýn, çekilir bir gün…
Þimdi güzellikte, yok amma eþin,
Bu ahu gözlerin bu kalem kaþýn,
Hele bir otuz beþ, kýrk desin yaþýn,
O inci diþlerin, dökülür bi’gün…
Gün gelir de, yaþ kemâle eriþir,
Güzel çirkin birbirine karýþýr,
Gamzelerin çöker, gerdan buruþur,
Sanma ki, yüzüne bakýlýr bi’gün…
KURTOÐLU’m nazlarýn, arttýkça artar,
Ömür her nimeti, bedelli tartar,
Bu havalý burnun, yerlere sürter,
O ince bellerin, bükülür bi’gün…
Aþýk Rifat KURTOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.