Seni Kırdığım Yerde

Seni Kýrdýðým Yerde

üzülmeme göðünde kal
uçurtma boylum
kuyruðunda mektubum
gönül çýkrýðým...
aðlama...
yaþadýkça þiirler yazacaðým
çýkmaz sokaklarým oluþuna

serinletirsin her yaz yanaklarýmý
hiçbir yaz geçmek bilmez bu yüzden
kulaðým herþeye saðýr...
sadece temmuz ve aðustos sýkýcýlýðýndaki
aðaçlarýn beni eðleyen hýþýrtýsý...

yüzüm düþlerimden söküp çýkardýðýn anýlarla
dupduru...güneþle oynamýþ bir sokak çocuðunun
erken hüznü gibi...
kahýrlanma
güneþ seninle fark eder güneþliðini
güneþ bizimle ve böyle mutlu
aðlama
seninleymiþ gibi yürüdükçe
sözcükler uðurlayacaðým
yalnýzlýk burgaçlarýnda genzimi boðuþuna

sesini her sabah pencerelerde gördüðümde
ilkbahar kadar þanslýlaþýr yapraksýzlýðým
üþüdüðümü utanç verici bir sýr gibi sakladýðým
nedensiz yaþanan günlerdeki kirlenmiþliðimce
sesin cennet yankýsý olup açar ya her sabah
çiçek çiçek çýð gibi...pencerelerde

’ve yapraklarýn dökülmesi vakurca sensizlik maðduru’

aðlama
paramparçalaþýrým
seni kýrdýðým yerde
bilerek kaybetmek gibi ömrü
bulutlu bir ekim akþamý intiharýnca

gönül çýkrýðým
hangi suya sarýlsam avuçlarýmda gözlerin
gözlerinde acýmýþ bir geçmiþ...
ben herþeye geç kalmanýn adýyým sarsýlmazca
uykulu
ölüm hariç bir...

asildin olgunluðunda bir palamut aðacý
kestiðim dalýnda kendi kötülüðüm
asildin susarak çoðalttýðýný öðreterek
yarattýðýn bir gizli hazineydim
belki belki tür tür intiharý yenerek
ve þimdilik...
ve daha çok severek çipilleniþini
sararma sarýsýyým uzak bir gemi
sisli ýþýklý
sevdana bir limanla seviþmeyi ister gibi
bakardým
bakýyorum daha...
aðlama...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: