SONBAHAR KADINIM...
diyalog

SONBAHAR KADINIM...

Kad�n�m�n ad� “Sonbahar”
A��rba�l�, vakur duru�lu,
�ncinmi� gururu, yaral� ruhu,
G�zleri bulutlu, ya�mur bak��l�…

Ne k�� gibi sert, yaz gibi kurak,
Ne de �lkbahar gibi sa�nak ya��l�,
Sevgiyle doludur nemli y�re�i,
Bak��lar�nda ertelenmi� d��leri…

K�z�l, kahve, sar�, turuncudur rengi,
�nsana ya�at�r huzur maviyi,
O benim a�k�m�n rengi “k�rm�z�m”,
Pembe yanakl� bebe�in safl��ndaki g�zellik…

Mevsimsiz d�k�l�r g�z yapraklar�,
Bazen tek yaprak kalmaz dal�nda,
Kimi zamansa her yaprak d�k�m�nde,
Bir tek kad�n�m kalm��t�r ye�illikler i�inde…

Y�z�nde darbelerin derin izleri,
Ben hayat� onun g�l��nde g�rd�m,
�ylesine s�cak, �ylesine i�ten,
O’nu hangi kelime anlat�r ki? Bilmem…

Kad�n�m�n ad� “Sonbahar”,
“O” benimde sonbahar�m, son kad�n�m,
�mr�nce �unu iyi bil ki Kad�n�m!
Ben seninle Sonbahar� �ok sevdim…

2008 / ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:

diyalog Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

YA SEV YA VAZGEÇ... AKROSTİŞ... SEVDA DİYARI... BEKLEMEK... HASRET ÖLÜM VE AŞK... YALNIZLIĞIM... BU ŞEHİR... SONBAHAR KADINIM... UMUDUMSUN...

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

SONBAHAR KADINIM...