MEVLA EMANET VERDİ
Kadere karýþmak kimin hattine.
Herkes razý olmalý kendine bahtýna.
Marifet oturmak gönül tahtýna
Sevelim sevilelim, kýrmayalým insaný
Mevla emanet verdi bize bu caný.
Hani nerde dünyaya sýra, sýra gelenler.
Kabýna sýðmayýp,dünyaya yön verenler.
Çað açýp, çað kapayýp sonra çekip gidenler.
Sevelim sevilelim, kýrmayalým insaný.
Mevla emanet verdi, bize bu caný.
Hep yýkýp, kýrmayýn, yapmaya bakýn.
Azrail elinde can vermek yakýn.
Yalaný býrakýp, riyadan sakýn.
Sevelim sevilelim, kýrmayalým insaný.
Mevla emanet verdi bize bu caný.
Gelin can dostlar, gerçek dost olun.
Gerçekler ötede, Hakký yol bilin.
Kýrmayýn insaný, gönüller alýn.
Sevelim sevilelim kýrmayalým insaný.
Mevla emanet verdi, bize bu caný.
Bu dünyaya birdaha gelinir sanma.
Dünyanýn zevkine aldanýp kanma.
Nefsi embarenin esiri olma.
Sevelim sevilelim, kýrmayalým insaný.
Mevla emanet verdi, bize bu caný.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.