Raylar bir tas çorba bir dilim ekmek vagonlar umut taþýr sürgünden sürgüne kentler arasý babamýn bedeni Everest yükseklerinde kar çiçekleri yeþil gözleri yapraðýn ýrmaða yansýmasý varislerindendi zoru olmadý baþka aðrýsý özü sözünden akýyordu þerbetçe kol saati sallanýnca çalýþýr gül kokar ’caným ’ deyiþi öyle kucaklar ki yüreklerde bir atar semalarda sela sesi ýþýklara göç vakti kazaklarýnda kokusu þemsiyesinde adý ev telefonu ayakkabýsý sokak ortasý duasý
Gülderen Canyurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
taner canyurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.