"ömrüm’ün en güzel yaný, dudaklarýmda tadýn yüreðimde aþkýn kaldý. "
Daha dün; Güneþ doðardý gözlerinde Ben ýsýnýrdým Sabahý karþýlardým yüzünde Yýldýzlarýndan kopardým
Sonra da; Tavan arasýndan sýzan ýþýk gibi süzülürdün günüme
Ýlkbaharý tadardým teninde Ilýk rüzgarý andýran nefesin huzur katardý yüreðime Seninle baþlar seninle biterdi göðümün resmi Karþý koyamadýðým bir düþ gibi
Boþ sayfamýn kýrmýzý yazýsýydýn sen Bizi çizer aþký çalardým içerisinden Yoktu sönmüþtü geçmiþ gözlerimden Sadece sen vardýn beni mutlu eden
O kadar ulaþýlmazlýðý sýrtýmýzdan atmýþken O kadar bedelleri gelecekten silmiþken Hangi hüznün nefesiydi etrafýmýzda gezinen Kimin gözü deðmiþti bizli günlere sinmeden
Yoksa ; Yaþadýklarýmýz bir geçmiþin film þeridimiydi Bitenlerin içine mi düþmüþtük ey sevgili O kadar hayallerimiz vardý Bulutlara mandalla asýlanlar bizimkilermiydi ....
Yazýk oldu geleceðe O doyuramadýðýmýz aþký bitiremediðimiz sevgiyi Salmýþýz bir hiç yere...
Sen; "ömrümün en güzel yaný dudaklarýmda tadýn yüreðimde aþkýn kaldý. Umutlarým hayallerim bir zarf içinde Eðer birgün sana gelirse Aç ... Yok yok açmadan gönder geriye Nasýlsa bittik zaman içinde Ýstesekte istemesekte
eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.