Ne zaman dýþarý çýksam Hava hep parçalý bulutluydu Yollar ýslak Kaldýrým taþlarý yalnýzlýðýn þarkýsýný Söylüyordu her adým atýþýmda… Yürüdüðüm yollarda þimdi Ne birine yetiþme telaþý adýmlarýmda Ne yakalanma korkusu…
Bu… Baþka bir þey bu….
Adýný koyamadýðým þiirlerimdeki Nakarat mýsralarýmdýn hep Ya nokta bitirdi Ya virgül ayýrdý Seninle baþlayan seninle biten O efsunlu satýrlarýmý… Kalemim elimden düþer Sigaram parmaklarýmýn arasýna sokulurdu Çerçevesiz resimler Yanaðýmdan damlayan o yetim gözyaþlarý Bilsen Hep düþmaným olurdu…
Bu…. Baþka bir þey bu….
Ýçtiðim kadehleri sorgularken Dudaklarým Senden ayrý… Ne masanýn tadý var Ne yakamda duran gonca gülün kokusu Aman be… Boþver iþte… Çeksin ciðerlerin hasretini içime içime Taþýsýn kaldýrýmlar sensizken yük olan bu bedenimi Yýkasýn varsa günahým Kaldýrým üstünde düþer kalýrsam Birkaç tas su….
Bu…. Baþka bir þey bu….
Bilene sorsam bilen yok Aðlasam… Gözyaþýmý silenim… Hasret dediler biter diye bekledim Vuslatýn bir göz kýrpmasýný uzaktan bile olsa Ayrýlýk dediler… Ölüm mü diye sordum O anda dünya durdu… Adýný anýyorsam sabah – akþam Seninle yatýyor Seninle uyanýyorsam… Bir yaným sende kaldýysa Ve yarýmsa bir yaným… Duydun mu?
Bu…. Baþka bir þey bu….
Ali ALTINLI – 02/11/2009 Saat: 18:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali ALTINLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.