NEYLERSİN..
Dile gelmez gönlümü derin hissiyat ile,
Ýmaya el sürmeden bilirim ki çözersin.
Ýncitmeden acýmý gayet ihtiyat ile,
Ben susarým yerime kelimeler dizersin.
Sensin sessiz ülkemin tek konuþan edibi,
Zindanýmda meþalem, umudumun sahibi,
Yüreðimin sesini takip edermiþ gibi,
Kalbimin ahvalini tabip gibi sezersin.
Canlar tutulmuþ iken bu sevdanýn derdine,
Hicranlardan kurtulup varsa vuslat yurduna,
Yâri uçurmak için Kafdaðý’nýn ardýna,
Muhabbet ummanýmýn semasýnda gezersin.
Deðil bir sitem etmek zerre miktarý hasar,
Veremezsin sevdiðim erirsin azar azar,
Yalnýz yarýna deðil ta ki mahþere kadar,
Haydi demem yeterli her engeli ezersin.
Sevda yalan dünyanýn tek gerçeðiymiþ meðer,
Mahcuptur efsaneler bize boynunu eðer,
Gül koklasam korkarým dikeni sana deðer,
Sessiz sessiz aðlayýp dudaðýný büzersin.
Çýkarsýz eþsiz aþkýn tadýna erilince,
Uyanmasý zor düþler zamansýz görülünce,
En güzel duygulara duvarlar örülünce,
Umutlarýna küser canýndan da bezersin.
Masmavi rüyalarý gerçekler pis edince,
Visalin ihtimali tükenip pes edince,
En kara bulutlarý tepende hissedince,
Çekilmez çileleri utandýrýr üzersin...
Zübeyde Varlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.