AKİF'İN BÜLBÜLÜNE

Akif’in Bülbülüne-1-

-’Hayýr, mâtem senin hakkýn deðil...Mâtem benim hakkým”
.....................................................................Mehmet Akif ERSOY


Aðla bülbül, yan ey bülbül! Avâzýn gökleri sarsýn
Kara, soðuk gecedeyiz; ben aðlarým, sen susarsýn

Hazan yürür bahçelerde, kan damlatýr gonca bir gül
Dert taþýyor Kýzýlýrmak; sen de taþý, kývran, bükül!

Duymaz mýsýn, hýçkýrýyor bize yuva olan toprak?
Gaflet desem gaflet deðil, gel ey bülbül þu iþe bak:

-Gizlenmiþ bir çark dönmekte sokaklarda, caddelerde
Nesl-i inkâr meydanlarda, Asýmlarýn nesli nerde?

Yeni baþtan bozmak için, þu güzelim birliðimi
Nice oyun tezgâhlanýr, yýkmak için dirliðimi

Sussam sen gibi: susamam; yüreðimde sancýlar var
“Uyuma, kalk uyan! ” desem, sanki kýyametler kopar.

Yuvan vardý dal üstünde, târ-ü mar oldu mu söyle?
Senin de tüm yavrularýn namazýn kýldý mý böyle?

“Ermeniyiz” diye çýkýp, baðýrdýkça niceleri
Çökerttiler gök kubbeyi, deldiler bak yaðýz yeri

Hoþgörümüz pamuk deðil, taþacak sabýr küpümüz
Dört bir yaný sarýlmýþ ta, garip, yetim Türklüðümüz.

Nerde kaldý analar ki: Fatihleri doðuracak
Hamur edip tarihleri ýþýk ýþýk yoðuracak?

Dengesini yitirene “Gel, kendine gel! ” diyecek
Atatürk’ce seslenecek, seslenecek sabaha dek.

Dikip gönül burçlarýna Türk’ün þanlý bayraðýný
Yerle yeksan edecektir, oyunlarýn þom daðýný…

Ayaða kalkar Sakarya, birleþir de çelik kollar
Girer hizasýna yollar, yuva olur yeþil dallar

Bitmedi umudum, bitmez; mor ufuklar benim daha
Sen de yitirme umudu, az kaldý güzel sabaha

Susma bülbül, susma bülbül! Avâzýn gökleri sarsýn
Kara, soðuk gecedeyiz; ben aðlarým, sen susarsýn…

Mustafa Ceylan

******************************************************************

AKÝF’ÝN BÜLBÜLÜNE-2
(GÜLCE-Yediveren)

Çaðlar boyu özgürdün Gazze’de, Karabað’da
Çaðlar ölüm ýrmaðý, bahtýn var kara baðda

Aðla örüldü zaman, zalim elinde her yan,
Aðla bülbül ben gibi, kývran, bükül, gayri yan!

Yemyeþildi yapraklar, neden anlayamadýn?
Yem oldun canavara, çaðý anla, yamadýn

Al, kýþýný-yazýný; kurudu iþte aðaç
Alkýþýný býrak da, akýllýca bir að aç!

Irakta nurlu ufuk, bulut boyandý kana
Irak’ta eþkiyayla su içer kana kana

Savaþ erkekçe-mertçe olsa, lâkin kalleþce
Sav, aþ; baþýndaki dert, seni tutuyor leþce

Attýlar yavrularý yuvandan kanat kanat
At’týlar, kartaldýlar, dediler yürek kanat

Yakýna gelmez barýþ, avâzýna dil erse,
Ya, kýna yaksýn tarih, ya da sussun dilerse.

Kar’a düþtü gül kaný, bahçývan þimdi neyler?
Kara zindan gecedir, hüzün saðaltýr ney’ler.

Eþin, öðüt zamaný, kalburdan sen, elerce
“Eþin vardý âþiyan” bahardý senelerce.

Gör üþenme, duy iþit; Hakk ne diyor Kur’an’la
Görüþen mesut yârle, saatleri kur anla.

Ceylan kahpe dünyayý biliyor bak el ini,
Ceylan Asýmýn nesli, haydi uzat elini…

Mustafa CEYLAN
Sosyal Medyada Paylaşın: