Zırıl Zırıl
Zaman döne döne nasýl geçiyor?
Kavga, döðüþ, barýþ, üzül ve kýrýl.
Sekiz bin altý yüz kýrk saattir bu
Devran lâstiðiyle kuþ gibi vurul.
Tuta yâr bildiðim elimden tuta
Þu deli gönlümü biraz avuta
Kýrýk bir tabakta duran salata
Dünya dediðimiz ziftlenmiþ marul.
Daðlar nikâh kýysa bulutlar coþar
Ay her gece sanki bir yýldýz boþar,
Saatten çýkarak takvime koþar
Akreple yelkovan hep zýrýl zýrýl.
Ýnan bir gül olur seversen ateþ,
Ateþ ki Kerem’in Aslý’sýna eþ.
Her akþam gökleri terkeden güneþ
Her sabah doðuyor bak pýrýl pýrýl.
Hayat bir yorgansa tut onu yüzle
Fazla uðraþmasýn uykuda bizle,
Nasýl çalýþýyor iyice gözle
Ömür makinasý harýl da harýl.
Akýl, sýr ermiyor hata sayýna,
Benden selâm söyle amca, dayýna
Düþür de kendini yayla suyuna
Bir karpuz misali ortadan yarýl.
Sus gayri konuþma ey Ceylan’ým sen!
Kat be kat geçiyor boyumuzu en
Ölüm meleðine geçmeden kirmen
Sarýl ipliðinle direðe sarýl...
21.Ocak.2004
Mustafa Ceylan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.