HACI AHMET İŞİ
-Köyümden Ýnsanlar-
Ýþimiz yaranlýktýr hiç kimse alýnmaya
Gocunacak olanlar bu mýsrada dökülsün
Meselim uyanýklýk kimse fazla dalmaya
Buyurun baþlayalým kelimeler sökülsün
Kapaðýný kaldýrýp hatýrayý eþelim
`Hacý Ahmet Ýþi`nin geçmiþini deþelim
Lâfýmýz yalan deðil gerçeði üleþelim
Sözde kusur olmaya dillerimiz yakýlsýn
Adam diksen yetirir Acýpayam Ovasý
Düzünde Kýrca Köyü çeþit insan yuvasý
Ahmet bura evlâdý iþ bu onun havasý
Kendi göçtü haneden hâþâ kara çalýnsýn
Ahmet civan pehlivan lâkin var kabahâti
Ýnatla keser vurup yontardý menfaâti
Bedava bir hayatmýþ döküldü ifþââtý
Katýr dedi köylüler torba aðzý büzülsün
Huyunu sakýnmadý amcasý dayýsýndan
Kaptý yaðlý böreði ucundan kýyýsýndan
Âlemi kim ipler ki sýkýlmaz hayâsýndan
Öteyi mi düþünür kör boðaza takýlsýn
Köylü iyi anlamýþ meramýný derdini
Doyamýyor binmeye þu semersiz sýrtýný
Kollar olmuþ yanýnda kulaðýnýn ardýný
Dese fayda eder mi nasihatle kesilsin
Sülale fakir diye soyadýndan baþladý
Zengin kadýn alýnca dost akraba boþladý
Semtinde kul kalmadý köyde köpek taþladý
Söz muhabbet çardaðý gölgesine yatýlsýn
Katýr Ahmet namýyla yýldan yýla taþýndý
Sonra Hacca gidince katýrlýðý aþýndý
Hacý derken el âlem durup durup düþündü
Huy canýn altýndaymýþ yolda nasýl atýlsýn
Yarý devlet kapýsý gýdýkladý kör düþü
Köye muhtar olunca olur sandý her iþi
Elinin uzandýðý cüzdanýnýn üleþi
Az çoða yakýþýrmýþ servetine katýlsýn
“Bak dinle arkadaþým kulaðýn ver sözüme
Kandýrmazsam birini uyku girmez gözüme
Ben deyim uyanýðým sen de cingöz yüzüme
Mayam böyle karýlmýþ hamurumdan çekilsin”
“Çoluk çocuk fark etmez ister karý kýzan kýz
Yeter ki kýstýrayým tamburama kalsýn söz
Fark etmez dere tepe bana gelir hepsi düz
Çýkmaz ayda öderim hesabýmdan tutulsun”
“Nerede bedava var varýp balýklama dal
Üç çay içip iki ver borcunu görmezden gel
Çok da söver siðerse yüzüne piþkince gül
Madem avantacýsýn ünün böyle çatýlsýn “
Gelip gitti zamanlar namý aldý yürüdü
“Hacamat Ýþi Olsun” sözü ayak sürüdü
Civar köyü ilçeyi Hacamatlar bürüdü
Niyet fikirde gizli hallaç olup didilsin
Utanç veren bu huyla utanmadan yaþadý
Ne köylü onu sevdi ne Hacý huy boþadý
Bu asalak düsturu her iþine taþýdý
Ölüm de var dünyada uykuya mý yatýlsýn
Kanar mý hiç Azrail bedavadan iþ görmez
Hacý öder bedeli dahi bedene girmez
Kadir Mevlâ’m büyüktür iþlerine sýr ermez
Dünyadaki amelin topraðýna dökülsün
Erdemoðlu beþerdir sözü fazla düþürme
Yanlýþtan pay biçerek kendini çok þiþirme
Hakkýn neyse razý ol sakýn yüzün piþirme
Yaptýklarýn kayýtlý yapraðýna bakýlsýn
Sözün özü
Yapamaz cümle âlem kendine yaptýðýný
Sen sen ol kâr belleme salkýmdan kaptýðýný
Usta sensin unutma ahretin çattýðýný
Ýster misin girmeden üzerine yýkýlsýn
20.07.2006 01:00
25.07.2006 09:57 AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.