Odamýn soluðu yok üþümekteyim
Bir ýþýða muhtaç gibi yaþamak
Yorgunluðuma sebep sunamýyorum
Sen varsýn peki ne eksik yüreðimde
Açýklayamýyorum kendime bile
Ne kadar sorsamda cevaplarým silik
Zihnim kendime oyun oynar gibi sadece
Ýþte oan gülümseyiþin geliyor aklýma
Tekrar bir soluk alýyorum derinliðinde
Kadýným abu hayatým
Çareye açým ellerinde bana küsme
Senden kaynaklanmýyor yaþadýðým hücrem
Deli yelkovaným esiyor istemesemde
Belki tek hatýraydý bana kalan
Sildim onuda gözyaþlarýnla
Sol yanýma her deyiþimde senin ellerin
Biliyorum nefesin kalbimde
Senden baþka can yok bedenimde
Geçit vericem kendime sýkýþýðým kuytudan
Önümdeki ýþýk sensin kadýným ömürlüðümde
Kokunu versene özlemiþtim yalnýzlýðýmda
Anlatmak gereksiz belkide üzüntüden baþka
Geçti gitti gözlerini kapa
Orda ben varým ellerini uzattýðýn noktada
Kadýnýmsýn ömrü hayatýným anlamýnda..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.