Ýstanbul boðazýnýn, büyüleyen mavisi Sahilleri öpüyor, lodosun aþk perisi Kuðu gibi süzülür dalganýn her birisi Kalbimde ilk Gülhane de son bahar.
Kenetlenmiþ parmaklarýn her biri. Yýldýzlarý tutuyor aþkýmýn avuçlarý Sevda yüklüyor kalbe âþýklarýn diyarý Kalbimde ilk Gülhane de son bahar.
El ele, kol kola Koyun koyuna sevda Keþanlý çakýr gözler dolaþýrken Maraþ’ta Yaðmur gibi saf temiz duygularsa dorukta Kalbimde ilk Gülhane de son bahar.
Sarý altýn yapraklar kopuyor dallarýndan Çekip alýyor beni yârin gül dudaðýndan Pembe güller açýyor hazana inat yardan. Kalbimde ilk Gülhane de son bahar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bünyamin kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.