Söz Değildi Verilen, Hayatıydı

Kar havasý vardý kaderinde.
Gençliðinin esintilerindeki bir yel
Alýp da
Bilinmez bir yere savurdu benliðini.
Fýsýltýlar,
Duygular, düþler
Öfkeli çýðlýklar oldu,
Týrmaladý kulaklarý.
Uysal bir kedi deðil,
Kararlý ve baþý dik bir aslanýn
Kükremesi duyuldu
Ve ardýndan
Týrmaladý yataðýný, yorganýný, hayatýný...
Týrnaklarýyla...
Gerçek, sardý düþleri
Nefes alamadý hayaller
Ve -irade dýþý-
Bir ileri iki geri giderken varlýðý,
Dört bir yanda aradý kendini.
Neden demek için çok geçti.
Dal budak sardý
Baþka bir hayat,
Hayatýna.
Ruhundaki güzellikleri görmeyen bir gözle,
Bedenini sevgiyle sarmayan bir kolla
Dalmak ne zordu
Huzurlu bir uykuya.
Þimdi çok geride kalan
Bu ömür parçalarýnýn yaralarý
Geleceðin parke taþlarýnda
Öyle lekeler býrakmýþtý ki
Her ah diyen dizede
Þiir, bakýyordu yüzüne
Üzüntüyle.

Kurtulan eli, ruhu, bedeni
Dört duvarda özgürce salýnýrken
Yürek,
Yalnýzlýðýnýn limanýna
Bir can yoldaþý istiyor muydu?
Bunun cevabýný veremiyordu
Kendine.


Gözünü kapattýðýnda
Sol elini yüreðiyle tutan
Bir deli rüzgarýn sýcaklýðý
Sarýyordu benliðini
Ama
Nasýl saklanýrdý ki bir rüzgar
Dört duvara?

Sabah olsa
Gece olsa
Günler akýp gitse
O rüzgar
Hep savursa saçlarýný
Sarsa benliðini
Ve
Sahibi olsa varlýðýnýn.



SERAP HOCA
1.11.2009


-----------------------



0, kendini
Çakýlý kazýk sanýyordu
Sahipsiz dünyasýnda
Köþebaþýndaki çýðlýðýn sahibi gibi.
Oysa
Bir yüreðe çakýlmýþtý
O deli rüzgarla gelen yüreðe
Belki bilerek
Belki bilmeyerek.


Serap Hoca

Sosyal Medyada Paylaşın: