BENDİM
“…Doðru ol” dedikçe yüce Mevla’mýz,
Yýlanlar misali kývrýlan bendim.
Tevhit dini iken bizim davamýz,
“Neme lazým” deyip sýyrýlan bendim.
Minareler gördüm, ezan dinledim,
Camide cem olmak nedir bilmedim,
Kalbimi kirlettim, kiri silmedim,
Yalan rüzgârýyla savrulan bizdim.
Halk ile saf tutup imama uydum,
Öze gafil kaldým sözleri duydum,
Mukallidin kendi, iþte ben buydum,
Yetmiþ üç fýrkaya ayrýlan bendim.
El âlem daðlarý yarýp aþarken,
Yedi kat göklere kadem basarken,
Herkes cennetinde mutlu yaþarken,
Cehennem narýnda kavrulan bendim.
Hakikat dururken hayaller kurdum,
Nice kutsallarý kirletip durdum,
Mukaddes garibi, þu gönül yurdum,
Günah mayasýyla yoðrulan bendim.
Altmýþ yýl boyunca eðri dolaþtým,
Farkýna varýp da, bilince þaþtým,
Þimdi ayak oldum, eskiden baþtým,
Balyozu yiyince doðrulan bendim.
Kimse alýnmasýn, söz bizden bize,
Kýyarým kendime, kýyamam size,
Yaralýyý, mihnet getirdi dize,
“Kitabýný oku” buyrulan bendim.
01.11.09…….Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.