KUL OLANA KULLUK GEREK
Padiþaha padiþahlýk/ Kul olana kulluk gerek.
Feriþtaha feriþtahlýk/ Kul olana kulluk gerek.
Ne buyursa efendisi/ Çýkmamalý asi sesi,
O ki Hakkýn ta kendisi/ Kul olana kulluk gerek.
Bela verse dövünmeden/ Sefa verse sevinmeden,
Ona buna yerinmeden/ Kul olana kulluk gerek.
Hükmü neyse karýþmadan/ Yüzü gözü buruþmadan,
Sitemlerle konuþmadan/ Kul olana kulluk gerek.
Makam mevki düþünmeden/ Ýtaate üþenmeden,
Dememeli nasýl neden? Kul olana kulluk gerek.
Benliðini terk etmeli/ Ýmanýný berk etmeli,
Her haline sabretmeli/ Kul olana kulluk gerek.
Aðlatsa da güldürse de/ Bin parçaya böldürse de,
Yaþatsa da öldürse de/ Kul olana kulluk gerek.
Aklý olan fikretmeli/ Fikri olan zikretmeli,
Zikri olan þükretmeli/ Kul olana kulluk gerek.
Âþýk isen, sadýk isen/ Edepli ol, deme ki “Ben”
Haddini bil yaralý sen/ Kul olana kulluk gerek.
20.08.1994……..Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.