Etrafta kimse yok, Yalnýzca ayak izleri. Ýçimden gizli bir aðlayýþ uçtu… Þimþekler çaktý al, al, Daðlar titredi! Gözyaþlarým ve yaðmur, Sel oldu, Seðirti çaðlayana, Ram oldu. Ayak izleri de kayboldu. Unutmak istedim, Çaresizliðimi savurdum rüzgâra…
Þükran Beþýþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.