DÖN ARTIK
Bu mevsim de böyle geçti sensiz.
Yine yoksun yaný baþýmda.
Yine kasým yaðmurlarý yaðýyor;
Sen yoksun ya,
Güneþ de almýþ baþýný gitmiþ buralardan
Ve ben þimdi yalnýzým,yapayalnýz.
En ücra köþelere sürülmüþ hayallerimiz,
Umutlarýmýz gurbete çýkmýþ.
Anýlarýmýzý sonbahar rüzgarlarý
Katmýþ önüne,götürmüþ uzaklara…
Hiç sebepsiz idam edilmiþ sevgimiz
Sorgusuz,sualsiz.
Ya dostlarýmýz,
Dostlarýmýz da kapýlarýný bir bir kapattý üstümüze,
Görünmez oldu gözümüze.
Sen yine yoksun ve ben yine yalnýzým,yapayalnýz.
Ah bir gelsen! Bir dönsen bana!
Bu canýmý sadaka verirdim yoluna.
Bu hazan mevsiminde
Güller en güzel kokularýný sürer,
Kuþlar en güzel þarkýlarýný söylerdi senin için.
Bulutlar sevinç gözyaþlarýný döker,
Dalgalar seni çaðlar,seni müjdelerdi belki de.
Hem bakarsýn güneþ de dönerdi gittiði yerden
Sen varsýn diye.
Þimdi son kez sana söylüyorum.
Hayallerimiz,ümitlerimiz,anýlarýmýz
Ve en önemlisi idama mahkum sevdamýz için
DÖN ARTIK!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.