HAYAT VE İNSAN
Dünyaya gölgesi düþen, gücü asil mahlûkat,
Senin elinde yükselir, göðe asýl hakikat
Tanrýnýn elinden çýkmýþ, teninde ki nurlu iz
Ruhunda gizlidir ayna, temeli zor itikat.
Aklý yoklayan nefsine, teslim eyleme gönlü
Þunu bil ki hak elinde, yol kapýsý çift yönlü
Zulüm ile ziyan verme, bu muazzam kürsüye
Ne âlim dinler ölüm ne, gölgesinde bir ünlü
Bu koca denizde yüzen, herkes yalnýz yüzücü
Kaçmak isterken etrafa, zarar vermek üzücü
Tuzak içinde tuzaða, düþerken ihtiyatsýz
Böyle bir kâbus içinde, fikrin dokunmaz ucu
Saf duygularýnla hicret, korku atar içinden
Gözlerinden alýr zevki, huzur gelir peþinden
Mevsim olursun mevsime, Tanrý çeker kýþýný
Kim uzak kalýr böylesi, diyar’ý hak köþkünden
Dile sahip olun, itham, çaresiz dert doðurur
Ýftira atan yüreði, ancak þeytan yoðurur
Hayat her aný mükemmel, ama imtihan saklý
Vicdanda uyuyan nefsi, her an bir el çaðýrýr
Ýyilik yaksýn ateþi, kötülükten yol arama
Yükü aðýrdýr mesulsen, gözleri eder ama
Her mahsur kalýþýmla ben, bin günahý taþýrsam
Tanrý nasýl merhem olur, þu ifritli yarama
Nevzat TAÞKIRAN
01-11-2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.