uçurum yakın

Saçlarýnýn peþindeydi gece.
Þiir artýðý yýldýzlar dökülüyordu.
Acizdi ateþ böcekleri,
gölgeni aydýnlatmaktan...
Loþ nefeste parlayan;
cam kýrýðý umutlardý...
Elmas sanýlan.

Çünkü;
çok titrektir,
sönmek üzereyken mumun alevi.
Ve çünkü;
hülyalar kan kaybettirir,
sebepsiz yaþamalara...

Ansýzýn yorulmak vardýr,
varlýðý meçhul
siyah bülbülü ararken;
bu karanlýkta...

Uçurum yakýn...
Gayret lazým...
Geceden,
saçlarýndan,
senden...
Dilimdeki nitrat pasýndan...
Kurtulmalýyým...
Sosyal Medyada Paylaşın: