Yol yorgunuyum, peþimde bin katýr yükü yaþanmýþlýk, Ne çok yol varmýþ yaþam denen kasabada. Ne yürümekle bitiyor ne dönemeçler dönmekle.. *** Bu handa karar kýldým. Yolunu kaybedenlerin bir çare soluklandýklarý, biraz bakýmsýz izbe üstelik soðuk sessiz..
Konaklamalý burada.
Hancýya aþ diye soracak oldum “Benim iþim geldikleri yeri unutanlara yatacak yer göstermek” dedi usulca.
Gösterdiði 1,5 metrelik toprak yataða bakarken, Ey hancý dedim bari üzerime bir þey ver. Soðuðu var sýcaðý var.
Eliyle yukarýyý iþaret etti. “Cahil” dedi “üþüyende sensin yananda, O verir ne diliyorsan sana.”
….!
Sosyal Medyada Paylaşın:
soncemre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.