Gök cevizin altýnda yatarken Yüzüme vuran güneþ ýþýðýný Kanatlarýyla gölgeleyen Sen miydin!
“Karagöz”ün gölgesinde Küçük çamur tencerelere yaptýðýn Sözde kuþ etli yemekleri Dut yapraðý tepsi ile bana getiren Sen miydin!
Çay kenarýndaki Deli iðde aðacýnýn gizemli kuytusundan Mor kanatlý kelebekler örneði Kehribar renkli ufuklara uçup giden Sen miydin?
Bozalaklý derelerin rüzgârýnda Bakýþýyla bakýrý altýn eden çuha gözlerin Duydum ki boynunu bükmüþ; Issýz yaylalarýn meþeliklerinde Çile kalburundan Güneþ süzermiþ!
Çaresizliðin bitimsiz çöllerinde Karani sabrýnda iken Ay ýþýðý renkleriyle süsleyip Sunaðýna uzattýðým yoksul baþýmý Kahýr taþlarýyla kýrýp ezen de þimdi Yoksa Sen misin!
14 Temmuz 2009.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Çetin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.